การแก้ปัญหาเหมียวนิสัยเสีย - ความกลัวเมื่อต้องเดินทาง

ลบความกลัวเจ้าเหมียวน้อยเมื่อต้องเดินทาง และการแก้ปัญหาเหมียวนิสัยเสีย (โลกสัตว์เลี้ยง)

            หลายครั้งที่บรรดาพ่อ-แม่น้องเหมียวต้องออกไปเที่ยวไกล ๆ เดินทางไปนั่นไปนี่ ครั้นจะทิ้งเจ้าเหมียวไว้ที่บ้านก็กระไร ไปตั้งหลายวันก็ต้องมีห่วงว่าลูก ๆ ที่บ้านจะอยู่ยังไง กินยังไง นอนยังไง และอีกสารพัดห่วง ถ้าเป็นแบบนี้ก็หอบหิ้วกันไปเลยดีกว่า จะได้ไม่ต้องห่วงหน้าพะวงหลัง ไปเที่ยวกี่วันก็ไปได้อย่างสบายใจไม่ต้องมานั่งคิดนั่นคิดนี้ให้เป็นที่กังวลใจ เดี่ยวจะพาลไม่มีอารมณ์สนุกอีก สำหรับน้องเหมียวที่เดินทางไปไหนมาไหนกับ พ่อ-แม่เหมียวบ่อย ๆ เกาะติดไปทุกที่ทุกเวลาเดินทางก็ไม่น่ามีปัญหา แต่!! บรรดาเจ้าเหมียวที่ไม่เคยไปไหนเลย เป็นคุณหนูอยู่กับบ้าน แล้วอยู่ ๆ ดันมากลายเป็นผู้โดยสารจำเป็น เดินทางด้วยรถยนต์ครั้งแรกแบบนี้ ก็ต้องมีกลัวจนหัวหดกันบ้างแหละ ถ้าอย่างนั้นเรามาเรียนรู้วิธีการบรรเทาความกลัวให้เจ้าเหมียวในขณะเดินทางกันดีกว่าคะ โดยมีวิธีการดังนี้

            1. ให้เจ้าเหมียวคุ้นเคยกับสภาพที่อยู่ในรถยนต์เสียก่อน โดยการพาเจ้าเหมียวเข้าไปในรถพร้อมกับเราพูดคุยหยอกล้อเขาด้วยน้ำเสียงสนุกสนาน อย่าเพิ่งรีบเดินเครื่องรถยนต์นะคะ ต้องรอให้น้องเหมียวของเรารู้สึกดี ๆ กับการอยู่ในรถก่อน แล้วค่อยลูบหัว พูดคุยกับเขา หรืออาจนำขนมและของที่เขาโปรดปรานมาให้เขาทานบนรถด้วยก็ได้

            2. ให้เจ้าเหมียวคุ้นเคยกับรถที่ติดเครื่องอยู่ ทำซ้ำในข้อแรกเลยคะ แต่ข้อนี้ให้เราลองติดเครื่องรถดู ถ้าติดเครื่องแล้วเจ้าเหมียวร้อง หรือมีท่าทีกระสับกระส่าย ให้เราอุ้มเขาเอามือลูบเขาเบา ๆ พร้อมทั้งพูดคุยกับเขาด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ อย่าใช้น้ำเสียงดุเขาเด็ดขาดคะ เพราะมันจะทำให้เขากลัวเพิ่มขึ้นอีกเป็นทวีคูน

            3. ให้เจ้าเหมียวคุ้นเคยกับรถที่วิ่งอยู่ การขับรถพาน้องเหมียวไปในครั้งแรก ให้เราลองขับไปในระยะทางที่สั้น ๆ ดูก่อน ถ้าเขาไม่รู้สึกตื่นกลัว หรือมีอาการผิดแปลกใด ๆ เลย ก็อย่าลืมให้รางวัลโดยการ จับสัมผัส พูดชมเชยเบา ๆ หรือไม่ก็ให้อาหารหรือขนมที่เขาชอบสักชิ้น การทำเช่นนี้บ่อย ๆ จะทำให้เจ้าเหมียวรู้สึกคุ้นเคยมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกระทั่งปัญหาต่าง ๆ หมดไปแล้วรถยนต์ก็จะเป็นสถานที่ดีเยี่ยมสำหรับเขาเลยละค่ะ เพราะทุกครั้งที่อยู่บนรถ เขาจะได้รับความสนอกสนใจเป็นพิเศษได้รับการดูแลและคำเยินยอจากคุณ เขาก็ยิ่งชอบค่ะ

            4. เริ่มพาน้องเหมียวออกไปปิกนิกในสถานที่ใกล้ ๆ กันก่อนเลย ข้อสำคัญที่บรรดาพ่อ-แม่น้องเหมียวต้องพึงปฏิบัติเวลาฝึกให้น้องเหมียวเดนิทางคือ พูดคุยหยอกล้อกับเขาก่อนและหลังฝึกเสมอ ในขณะที่เราขับรถไปก็สร้างความอุ่นใจให้เขาโดยการพูดคุยไปตลอดทาง แล้วปิกนิกครั้งหน้าของคุณก็อาจจะเพิ่มระยะทางให้มากกว่าเดิม เพื่อให้มั่นใจแน่นอนว่า ต่อไปนี้เจ้าเหมียวไม่ต้องกลัวกับการเดินทางไปไหนมาไหนอีกต่อไป

            สำหรับเจ้าเหมียวบางตัวที่ยังคงตื่นกลัวอยู่ แม้ว่าจะทำตามวิธีขั้นต้นแล้วก็ตาม ให้ลองเปลี่ยนมาใช้การพึ่งเวชภัณฑ์ปราบเจ้าเหมียว ให้สงบลงได้ หรือในกรณีเจ้าเหมียวหวาดกลัวจำเป็นจริง ๆ เพื่อว่าเขาจะได้สะลืมสะลือง่วงหลับไปตลอดทางเลยก็ได้คะ.... และนี่ก็เป็นวิธีการแก้ปัญหาเจ้าเหมียวขี้กลับการเดินทางแบบง่าย ๆ

แต่ปัญหาเจ้าแมวเหมียวที่เลี้ยงไว้ไม่ได้หมดแค่นี้นะสิคะ หลาย ๆ คนคงยอมรับว่า เสียงเจ้าแมวเวลาที่มักทะเลาะกันนั้น น่าลำคาญเสียนี่กระไร อยากจะจับขังเสียจริง แต่เมื่อหันไปมองสบตาอันป้องแบ้ว เจ้าของแมวก็ต้องใจอ่อนทุกที เป็นอันต้องปล่อยดีกว่า ปล่อยได้ไม่นาน ก็ออกไปกัดกันอีกละ แค่เสียงก็พอรับได้ แต่แผลเหวอะหวะตามลำตัวนี่สิดูทำจะเจ็บหนักหนาเอาการลำบากต้องพารักษาหมดเงินหมดทองอีกละ ฉะนั้นทางที่ดีเราควรหาวิธีป้องกันและแก้ไขโดยด่วน เพื่อความปลอดภัยของเจ้าเหมียวและเพื่อหยุดยั้งเสียงที่มาทำลายสุขภาพจิตของเราด้วย วิธีการหย่าศึกเจ้าเหมียวอันธพาล สามารถทำได้ดังนี้

            1. หลีกเลี่ยงการตี และเลี่ยงการใช้มือของคุณยื่นไปใกล้บริเวณปากของเจ้าเหมียว การตีเจ้าเหมียวในขณะที่เขากำลังต่อสู้กันอยู่นั้น ไม่ได้ช่วยอะไรเลยซ้ำร้ายยังเป็นการทำให้สถานการณ์ดูแลร้ายลง เป็นการเสี่ยงที่เขาจะอารมณ์เสียและพาลมาจู่โจมเราด้วย

            2. ใช้กระบอกฉีดน้ำอย่าศึก โดยการใช้กระบอกฉีดน้ำที่ใช้สำหรับพรมน้ำต้นไม้ มาพ่นใส่เจ้าเหมียวที่กำลังจู่โจมอยู่โดยเล็งไปที่จมูกของพวกเขาแล้วพ่นเบา ๆ ให้เขารู้สึกสำลักน้ำเล็กน้อย เพื่อให้เขาหยุดการต่อสู้แล้วหันมาใส่ใจอาการสำลักของตัวเอง แต่ถ้าอีกตัวมีทีท่าว่าจะเอาคืนแล้วละก็ พ่นน้ำใส่กันไว้เลยก็ดีคะ

            3. ไม้กวาดตัวช่วยแยก หาไม้กวาดมากั้นระหว่างเจ้าเหมียวทั้งสองตัวเพื่อแยกออกจากกัน เจ้าเหมียวที่กำลังเป็นฝ่ายจนมุมจะรีบฉวยโอกาสวิ่งหนี แต่ถ้าอีกตัวพยายามจะไล่ตามเพื่อจู่โจมอีกละก็ ฮึม!! ใช้ไฟฉาย หรืออะไรก็ได้ที่มีแสงจ้า ๆ ส่องไปยังตาเขา เจ้าเหมียวจะรู้สึกงง ๆ กับแสงแล้วจะรีบหาที่หลบแทบไม่ทันเลยละคะ

            4. ใช้เสียงรบกวนอื่น ๆ มาเป็นอุบายหักเหความสนใจอย่างเช่นใช้เสียงแตรเป่าดัง ๆ หรือหากระป๋องใส่เหรียญแล้วเขย่าดัง ๆ ขณะที่เขากำลังฟัดเหวี่ยงกันอยู่ เสียงจะเป็นตัวช่วยดึงดูดความสนใจให้แยกออกจากกัน แต่ถ้าตอนนั้นโกลาหลจนคุณไม่สามารถหาอะไรได้เลย ก็ใช้การตบมือดัง ๆ หรือไม่ก็ตะโกนดัง ๆ ใส่เลยคะ ระวังเขาหันมาจู่โจมคุณด้วยนะคะ

            ทางที่ดีไม่ควรปล่อยให้น้องเหมียวออกไปเตร็ดเตร่นอกบ้านดีกว่าค่ะ เพื่อป้องกันไม่ให้ไปเจอแมวอันธพาลและเสี่ยงต่อการติดโรคร้ายด้วย...และอีกหนึ่งปัญหาที่บรรดาเจ้าของแมวทุกผู้ทุกคนต้องเจอ นั่นคือ ปัญหาเจ้าเหมียวชอบกระโดดขึ้นโต๊ะจริง ๆ แล้วสัญชาติญาณชอบอยู่บนที่สูงของแมวติดตัวมาตั้งแต่เกิด เพราะฉะนั้นการที่แมวชอบกระโดดไปบนที่สูงตามบนโต๊ะหรือหิ้งบูชาพระนั้น ก็คงจะไม่ใช่เรื่องแปลก แต่บรรดาเจ้าของคงรับไม่ได้ที่เวลากินข้าวมักจะมีเจ้าเหมียวขึ้นมาร่วมโต๊ะด้วยเสมอ มีแมวนั่ง ๆ นอน ๆ อยู่บนโต๊ะอาหาร หรือพบขนแมวเกลื่อนกลาดอยู่บริเวณนั้น ซ้ำร้ายบางครั้งทำให้ข้าวของของเราเสียหายอีกด้วย

            การตัดนิสัยเจ้าเหมียวตรงนี้ไม่ใช่เรื่องยาก ขอเพียงแค่ให้เราคอยสังเกตว่า เจ้าเหมียวชอบขึ้นมานอนตรงไหนของโต๊ะ ให้เรานำกระดาษกาวสองหน้าอย่างเหนียวติดไว้ตรงบนโต๊ะก่อนที่เจ้าเหมียวจะกระโดดขึ้นเพียงแค่นี้เจ้าเหมียวก็เข็ดขยาดไม่กล้ากระโดดขึ้นมาอีกแล้วแหละคะ เพราะแมวมีนิสัยรักความสะอาดเป็นที่สุด ไม่ชอบอะไรที่เหนอะหนะ ถ้าอุ้งเท้าสกปรก เจ้าเหมียวก็จะเลียอยู่อย่างนั้นจนความเหนียวหลุดหายไป อาจจะดูสงสารไปซะหน่อยแต่วิธีนี้ก็คุ้มค่านะคะ กับอนามัยที่ดีของเราที่จะได้รับกลับคืนมา.....ลองนำไปใช้ดูนะคะอย่างน้อย ๆ ก็ช่วยแก้ปัญหาจากน้องเหมียวได้บ้างแหละคะ

ขอขอบคุณข้อมูลจาก


https://pet.kapook.com/view44575.html
เครดิตภาพ  https://www.pinterest.com/pin/857232110306821511/